John Woo De Meester van Actie en Zijn Erfenis

John Woo is een legende in de actiefilmwereld. Zijn invloed op actiescènes is enorm. Woo begon in de jaren ‘80 en brak door met “A Better Tomorrow” in 1986. Zijn unieke stijl, vol slow motion, inspireerde filmmakers zoals Quentin Tarantino.

Een van zijn bekendste technieken is het gebruik van meerdere camera’s. Hierdoor filmt hij actiescènes vanuit verschillende hoeken. Wij zien shootouts en achtervolgingen als een opera. Deze stijl is terug te vinden in “Hard Target” uit 1993, met Jean-Claude van Damme. Ondanks productieproblemen was de film een succes en voldeed aan onze verwachtingen.

Woo’s films kenmerken zich door creatief locatiegebruik. Hij tovert een omgeving om tot spannend actietoneel. In “Hard Boiled” (1992) is er een iconische ziekenhuisschietpartij, bijna volledig in één shot gefilmd. Dit houdt onze aandacht vast. Ook gebruikt hij religieuze beelden, zoals duiven in de kerkfinale van “The Killer” (1989) met Chow Yun Fat, wat de actie diepgang geeft.

Tegenwoordig gebruiken filmmakers zoals Dan Trachtenberg Woo’s technieken. Trachtenberg maakte de vernieuwende “Prey” (2022) voor de Predator-franchise, een hit op Hulu. Dit leverde hem meer projecten op: “Predator: Badlands” en de animatiefilm “Predator: Killer of Killers”. In “Killer of Killers” is de animatie prachtig, als levende kunst. Trachtenberg implementeert elementen uit Hong Kong-actiefilms van de jaren ‘80 en ‘90. Door animatie kan hij actiescènes maken die in live-action moeilijk zijn.

Trachtenberg werkt met een team gespecialiseerd in actie-vooruitzichten. Zo creëren ze indrukwekkende scènes zonder traditionele beperkingen. De actie in “Killer of Killers” lijkt soms op een grote spelshow, wat nieuwe ervaringen biedt. Verhalen van Woo en Trachtenberg draaien om underdogs. Wij verbinden met verhalen over overwinning en moed. Vijanden, zoals de Predator, zoeken de sterkste tegenstander, waardoor de hoofdpersoon moet groeien.

Woo’s stijl en Trachtenbergs methoden tonen het belang van creativiteit. Ze verbeterden het actiegenre en vertelden verhalen die ons blijven boeien. Zo verhogen ze onze verwachtingen en tonen ze dat actiefilms altijd in beweging zijn.