CINEMATEN.BE

Mijn review van “No One Will Save You” begint met een kleine spijt: I knew too much. Dat is jammer, aangezien deze film het meest boeiend is als je helemaal niets weet over het plot, de mogelijke ontwikkelingen of enig ander verhaalelement. Dit is essentieel om optimaal van de film te kunnen genieten. Dus, als je van plan bent deze film te kijken en je leest nu deze review, raad ik je aan je laptop, pc, telefoon of welk apparaat dan ook uit te zetten. Ga in plaats daarvan voor je tv zitten, schakel over naar Disney+ en bekijk deze korte film van anderhalf uur, wat kort is naar hedendaagse filmnormen. Je zult er waarschijnlijk van genieten.

Voor degenen die toch verder willen lezen, hier volgt een beschrijving van het verhaal: De film draait om een vrouw genaamd Brynn, die alleen woont in een charmant landhuisje net buiten een Amerikaans dorpje. Al snel wordt duidelijk dat ze door de dorpsbewoners wordt gemeden. Ze is niet welkom en niemand lijkt interactie met haar te willen. De reden hierachter wordt later in de film onthuld, maar dit zorgt natuurlijk voor een aantal plotmechanismen, waardoor de situatie gecompliceerder wordt dan nodig.

Brynn leeft op zich gelukkig en houdt zich bezig met een kleine maquette, waarin ze poppetjes en gebouwen plaatst die gebaseerd zijn op het stadje. De esthetiek van de film doet denken aan de jaren ‘60 en ‘70, hoewel uit verschillende aanwijzingen blijkt dat het verhaal zich in het hedendaagse tijd afspeelt. Dit levert een interessante stijl op, maar roept ook vragen op, waarop ik later in deze review terugkom.

Brynn woont alleen in dit mooie, bescheiden huisje. Op een nacht ontdekt ze dat er een indringer in haar huis is. Maar, en hier komt de twist: het is niet zomaar een indringer. Het zijn grijze (niet groene) mannetjes van Mars (of een andere planeet). Ze wordt dus geconfronteerd met een alien home invasion.

De spanning die dit teweegbrengt deed me sterk denken aan “Signs” van M. Night Shyamalan, met Mel Gibson, een film uit mijn jeugd die me echt bang maakte voor het concept van aliens. De manier waarop de film de angst voor grijze/groene mannetjes opbouwt, vooral door de gebeurtenissen ‘s nachts en op een afgelegen locatie te laten plaatsvinden, is vergelijkbaar met “No One Can Save You”. Het is leuk om deze angst opnieuw en in een hedendaags jasje te ervaren, met de special effects en CGI van vandaag.

Mijn favoriete stomme film

De beperkte omvang van de productie van “No One Will Save You” bleek uiteindelijk een voordeel. Hoewel de speciale effecten spaarzaam zijn, zijn ze van hoge kwaliteit. Het verhaal speelt zich af over meerdere nachten, niet slechts één, waardoor er ook overdag scènes zijn. Hierin probeert Brynn hulp te zoeken bij de dorpsbewoners, maar het wordt steeds duidelijker dat niemand iets met haar te maken wil hebben. Dit gevoel van machteloosheid wordt versterkt doordat de autoriteiten, zoals de politie, haar niet willen of kunnen helpen. Ze zoekt zelfs niet actief hun hulp, wetende dat het weinig uit zou maken. Dit verhoogt de spanning aanzienlijk wanneer ze de tweede nacht weer oog in oog met de aliens staat en ze zich hier Home Alone-style op voorbereidt.

Wat betreft het ontwerp van de aliens, deze zijn divers en interessant. Sommigen hebben menselijke trekken, terwijl anderen meer spinachtig zijn en lange ledematen hebben. De filmmakers hebben deze wezens niet verborgen gehouden; al vroeg in de film krijgen we een alien te zien. Dit vermindert de horror-elementen enigszins en verschuift de focus meer naar pure spanning. De designs zijn creatief en het geluidsontwerp, vooral de manier waarop de aliens communiceren, is indrukwekkend.

Een verrassende wending is dat deze film direct naar streaming platforms ging, hoewel hij perfect in de bioscoop zou passen. De donkere scènes zijn gelukkig thuis goed te volgen, maar de geluidseffecten zouden in een bioscoopzaal nog beter tot hun recht komen. Er is ook een element van ‘body snatchers’ in het verhaal, wat bijdraagt aan de spanning.

Een belangrijk aspect van de film is dat het een stomme film is: er is geen dialoog. Dit versterkt het gevoel van isolatie van het hoofdpersonage en benadrukt het thema van communicatie, of het gebrek daaraan. In plaats van dialoog te gebruiken, zijn scènes waarin normaal gesproken gecommuniceerd zou worden, eenvoudigweg weggelaten.

Het einde is niet voor iedereen

“No One Will Save You” onderscheidt zich door het ontbreken van dialoog, wat zorgt voor een filmervaring die vooral leunt op spanning, sfeer, en buitenaardse geluiden zoals geklik en gekraak. Deze originele benadering maakt de film nog memorabeler dan andere home- of alien-invasion films, zoals “Signs” of “Invasion of the Body Snatchers”.

De achtergrond van het hoofdpersonage, Brynn, geeft haar een drijfveer en verklaart waarom ze niet welkom is in het dorpje. Een traumatische gebeurtenis uit haar jeugd, waarbij haar beste vriendin op twaalfjarige leeftijd overleed en zij de schuld kreeg, wordt op een unieke manier onthuld. Zonder dialoog wordt het verhaal verteld door middel van foto’s, brieven en herinneringen. Dit vond ik een originele methode, hoewel ik twijfel of de film dit achtergrondverhaal echt nodig had. Het had mogelijk ook opgelost kunnen worden door de hele stad te ‘bodysnatchen’, waardoor het ook snel duidelijk is dat niemand haar zou helpen.

De actrice brengt haar rol met overtuiging; op geen enkel moment werd ik uit de film gehaald door slecht acteerwerk. De aliens zijn indrukwekkend en het einde van de film is voor mij persoonlijk geslaagd. Dit is echter subjectief en kan verschillend worden geïnterpreteerd, dus ik nodig iedereen uit om zelf te oordelen.

Een klein minpunt van de film is de vraag waarom in de 21e eeuw, met de moderne technologie, het hoofdpersonage geen mobiele telefoon heeft. Dit lijkt een bewuste keuze, maar dan had men de jaartallen beter kunnen weglaten om verwarring te voorkomen.

Samenvattend is “No One Will Save You” een uitstekende film. Het enige kleine minpunt is de kwestie van de mobiele telefoon in een hedendaagse setting. Afgezien daarvan is het een aangename, korte film die je thuis op de bank kunt bekijken als je zin hebt in iets spannends, interessants en entertainend.