
Film review door de Cinematen
Superman
12-07-2025 00:00:00
Een Verfrissende Start Voor De DCU
Wij hebben Superman in IMAX 3D gezien en wij moeten zeggen: James Gunn heeft zijn belofte waargemaakt. Dit is geen zoveelste superheldenfilm. Na jaren van donkere tonen en teleurstellende releases voelt dit als een frisse wind door het genre. Onze harten klopten sneller toen we de zaal binnenliepen (al was dat misschien ook door de stress dat we bijna te laat waren, die Kinopolis-reclame rekentijd blijft tricky). Maar eens die iconische muziek klonk, was alle nervositeit weg. Dit is de Superman waarop wij hoopten.
Een Wereld Die Ademt
We doken niet in een oorsprongsverhaal. Nee, Clark Kent is hier al drie jaar actief als Superman. De wereld kent de held, maar is verdeeld. Aan de ene kant is er bewondering voor de redder in de cape, aan de andere kant wantrouwen tegenover die “alien” met goddelijke krachten. Dat politieke kruitvat wordt slim gebruikt als achtergrond, zonder de film te overspoelen. Gunn balanceert het perfect tussen wereldopbouw en persoonlijk drama.
Je voelt meteen dat dit een levendig universum is. Andere helden bestaan al, de “Justice Gang” duikt op een gegeven op, maar het voelt nooit als geforceerde setup voor spin-offs. Hun aanwezigheid dient wél een doel: ze vormen een spiegel voor Superman zelf. Waar zij poseerden voor de pers na een gevecht, zie je Superman stilletjes met kinderen in het publiek praten. Dat contrast zegt meer over zijn karakter dan welke monoloog ook.
Lois & Clark En Een Slechterik Die Werkt
David Corenswet ís Superman. Punt. Hij vangt die combinatie van naïeve goedheid en onverwachte kwetsbaarheid perfect. Dit is geen afstandelijke godheid, maar een jongen uit Kansas die écht gelooft in het redden van levens, zelfs als de wereld hem uitlacht om zijn naïviteit. Zijn gullible aard kan soms zelfs frustreren, maar het voelt authentiek. En die chemie met Rachel Brosnahan als Lois Lane? Adembenemend. Haar scherpe interview waarin ze zijn zwart-wit-denken doorprikt, is een hoogtepunt van de film. Geen damsel in distress hier, wel een vrouw die hem intellectueel duidelijk overstijgt.
En dan hebben we Lex Luthor. Nicolas Hoult steelt de show als de ijskoude, jaloerse genius. Geen uitgekauwde backstory nodig, zijn motivatie is simpel: hij haat dat een “buitenaards wezen” hem overtreft. Die pure, menselijke over-the-top jaloezie maakt hem herkenbaar. Al hadden wij wat moeite met zijn entourage; zo’n clubje even fanatieke volgelingen voelde soms wat ongeloofwaardig. Maar Hoult’s performance blijft ijzersterk, vooral wanneer hij zijn meest gruwelijke aard toont. Er is een scène in de film die als een baksteen in de maag landt.
Waarom Het Geen 5 Sterren Krijgt
Geen film is perfect, en ook Superman heeft zijn kleine barstjes. Het derde bedrijf schakelt iets te plots naar een grootschalig, dimensionaal gevaar dat wat te veel naar “generieke superhero-finale” neigt. Na de intelligente opbouw voelde dat als een gemiste kans voor iets intiemers, iets wat Lex’s dreiging persoonlijker had gemaakt. Ook de actiescènes, hoewel spectaculair en visueel adembenemend (die IMAX-kleuren!), leunen soms te hard op brute kracht in plaats van tactisch vernuft. Superman ramt erop los, maar wij misten die ene geniale move die zijn vijand verrast en hem de upper hand geeft.
Marvel… BE AFRAID!
Ondanks deze kleine minpuntjes verlieten wij de zaal met een brede glimlach. Dit is de Superman-film die fans verdienen: vol hart, humor en visueel spektakel. Gunn respecteert de lore maar durft te vernieuwen, kijk maar naar Jimmy Olsens verfrissende twist als ladiesman. De IMAX-ervaring is een must; van het dreunende geluid tot de details in spectaculaire 3D . Elk frame ademt liefde voor het personage.
Is het een perfecte film? Nee. Maar het is wél een krachtig statement: de DCU is herboren en ze begint met een knaller. Als dit de richting is, dan kijken wij reikhalzend uit naar wat komen gaat. Ga hem zien, bij voorkeur op het grootste scherm dat je kan vinden (Kinepolis Antwerpen heeft een IMAX zaal.. winkwink). Voor de eerste keer in jaren voelt een superheldenfilm weer als een écht evenement. The Gunn did not jam!