CINEMATEN.BE

Sorry alvast dat ik in deze review soms van de hak op de tak ga springen. Maar The Walking Dead is gewoon een gigantisch lange reeks. Ik ga ook niet elk detail kunnen benoemen. Dus, ook daar mijn excuses al voor. Ik kan ook niet voor elk seizoen een aparte review doen, want dan zou heel de cinematen pagina gewoon vol staan met enkel The Walking Dead reviews. Dus ik ga het vooral hebben over hoe de serie in zijn geheel verlopen is, hoe het tot een conclusie is kunnen komen en de verschillen met de comics. Ik heb ondertussen ook alle comics gelezen van The Walking Dead om te kunnen vergelijken.

Ik wil beginnen met te zeggen dat The Walking Dead een leuke reeks is. Maar té lang. De serie leidt duidelijk aan de ziekte van rekker. Er wordt gewoon te veel gerekt in sommige afleveringen. En er zijn video’s op YouTube genoeg die dat bekritiseren. Hoe de makers sommige story arcs hebben opgebroken in stukken waardoor kijkers zijn afgehaakt.

Wat dan opmerkelijk is, is dat als je de verhaallijnen isoleert en veel van die extra scenes er vanaf haalt, dan kom je bij hoe de comics zijn, hoe de source material is geschreven. Het zijn ook heel veel comics. Maar in de comics komen sommige verhaallijnen toch sneller tot een conclusie dan in de verfilming. Misschien moesten ze genoeg airtime kunnen vullen. Maar daardoor heb je sommige verhaallijnen die over verschillende afleveringen opgebroken worden, waar je van het ene personage naar het andere gaat en soms niet snel genoeg terugkomt bij het verhaal van het eerste personage. Helpt ook niet dat er grote breaks zaten tussen de seizoenen.

Ik moet zeggen dat de serie over de grote lijn wel heel goed de comics heeft gevolgd, en de verhalen die daarin verteld werden, wat belangrijk is. Op een paar uitzonderingen na, die dan totaal zijn afgeweken van die originele source material. Dit is misschien uit overmacht gebeurd, hoop ik, anders waren het rare creatieve keuzes. Om verder te kunnen ingaan op die punten ga ik een volledige spoiler review doen. Maar eerst een spoiler-free conclusie: Ik vond de reeks goed en vind het een plaatje waard in de tv geschiedenis voor mensen die veel tijd hebben en deze afleveringen kunnen bingen. Er zijn een paar filler afleveringen in de seizoenen waar je echt het gevoel hebt dat je tijd hebt verloren. Dat is natuurlijk jammer voor een serie die over het algemeen goed gemaakt is, goed geacteerd is, goed op het emotionele inhaakt en veel likeable characters heeft. Dus het is een aanrader voor de mensen die de tijd en zin hebben om het volledig door te zetten. Dan is de full journey het uiteindelijk wel waard.

!!!Spoilers vanaf hier!!!

Er zijn twee grote punten waar het verhaal van The Walking Dead heel hard doet verschillen van de comicbooks naar de tv-serie. In het eerste grote geval gaat het om het hoofdpersonage Rick Grimes, die er vanaf een bepaald seizoen niet meer is omdat de acteur, Andrew Lincoln, dit personage niet meer wilde spelen. Ze hebben hem eruit geschreven, maar niet laten sterven, omdat hij later terugkomt. Dit jaar zien we zijn verhaal eindelijk een conclusie krijgen. Maar dat neemt niet weg dat in het originele verhaal uit de comics, waar hij een gigantische grote rol zou moeten hebben, hij nu in de serie een beetje vervangen wordt door andere personages. Zijn verhaal wordt wel verteld, maar in de vorm van andere personages die eigenlijk zijn verhaal in stukjes overnemen. Dat was geen ramp. Ik heb het nooit echt heel erg gevonden in de serie dat hij weg was omdat de andere personages zo goed waren neergezet dat die heel makkelijk zijn fakkel konden overnemen.

Nu is er wel een groot aspect van de serie, voornamelijk bij het einde, dat anders is in de serie. In de tv-serie is er geen Rick Grimes meer, maar is er ook geen Carl Grimes vanaf een bepaald moment. Een personage die in de comicbooks wel een groot deel uitmaakt van het einde. Er is een uitgebreide epiloog geschreven over Carl Grimes, die in de comicbookserie tot het einde overleeft. De epiloog is geschreven vanuit zijn standpunt, over hoe het leven is zoveel jaren later, wanneer hij de leeftijd van zijn vader heeft bereikt, zelf een dochter en een vrouw heeft, en de wereld enigszins hersteld is. Dit aspect vond ik heel interessant om te lezen en jammer dat het niet is doorgezet in de tv-serie. De reden hiervoor is waarschijnlijk de aankomende sequel serie waar Rick Grimes in voorkomt. Misschien krijgen we daar wel een soort verfilming van deze epiloog te zien.

Een ander groot verschil zijn de personages Carol en Daryl Dixon, waarbij Carol vroeg in de comics sterft en Daryl Dixon zelfs niet bestaat. Hun rollen in de serie compenseren voor het verlies van bepaalde verhaallijnen door het wegschrijven van Rick en de dood van Carl Grimes. Vooral in het laatste seizoen krijgt Daryl Dixon een grote verhaallijn die niet in de comics totaal niet bestaat. Dit is voor zo ver ik me het herinner ook de enige keer dat een verhaallijn geen roots heeft in de comics en dat merk je ook want ik vond dit het slechtste deel van de hele Walking Dead serie. Jammer dat dit de volledige eerste helft van het laatste seizoen overspant want de conclusie van het laatste seizoen, die dan wel weer gebaseerd is op de comicbooks, vond ik wel heel goed.

Ik was vooral benieuwd naar hoe heel het verhaal zou eindigen en hoe het verder zou gaan in de extra spin-off reeksen. Er is een spin-off reeks uitgekomen over Daryl Dixon, waarin hij in Parijs terechtkomt, wie weet komt hij binnenkort ook nog terecht in Antwerpen. Daarnaast is er de spin-off reeks Dead City, waar Maggie en Negan samen in New York City belanden, ook weer heel interessant. Dat brengt mij tot mijn favoriete personage van The Walking Dead reeks.

Negan lives!

Negan, een personage dat zowel in de comicbooks als in de tv-series enorm populair was, is perfect naar het scherm vertaald door Jeffrey Dean Morgan. Ik heb eerst de serie gezien en daarna de comicbooks gelezen, wat me een andere kijk op zijn verhaal bood. Maar ik was verbaasd over hoe getrouw Negan vertaald is naar het scherm, met dialogen die rechtstreeks uit de graphic novels leken te komen. Jeffrey Dean Morgan heeft het personage met zijn charmante grijns perfect vertolkt. Na de serie, kreeg Negan in de comicbooks een nieuwe story arc, Negan Lives, waar ik nog aan moet beginnen. De serie Dead City, die zich zo’n zes jaar na het einde van The Walking Dead afspeelt, laat dan weer Negan’s voortgang zien in de tv-serie, dit keer als protagonist in plaats van antagonist.

Het einde van de comicbooks was beter

Aan het einde van het laatste seizoen van The Walking Dead is er een personage genaamd Sebastian Milton, wiens vertolking door de acteur zeer goed was. Ik was oprecht blij toen zijn personage stierf, een gevoel dat waarschijnlijk door velen gedeeld werd. Zijn dood was misschien niet gruwelijk genoeg, maar het wekte zeker sterke emoties op. In de Walking Dead-reeks komen vaak boosaardige mensen voor. Maar Sebastian gaf een ander soort haat. Zijn verhaal in de comics was eigenlijk nog gestoorder dan in de serie. In de comicbooks is hij de moordenaar van Rick Grimes, die Rick in neerschiet in zijn bed, als een echte lafaard. Dit moment kwam zeer abrupt en pijnlijk, vooral omdat Rick alleen stierf en zo van niemand afscheid kon nemen in een wereld die hij zelf heeft helpen opbouwen. Dit element ontbreekt volledig in de tv-serie. Hoewel de tv-serie soortgelijke emotionele momenten heeft, zoals een personage dat op het laatste moment gebeten wordt en emotioneel afscheid moet nemen, miste ik een vergelijkbaar impactvol moment met een hoofdpersonage zoals Daryl Dixon of Ezekiel.

Desondanks geef ik props aan de makers, de productie en de zender voor het volhouden en creëren van zo’n langlopend verhaal. Ondanks de ups en downs, is het ze gelukt om twaalf jaar lang een indrukwekkende wereld neer te zetten die nog steeds series en een fanbase voortbrengt.